آسمـان بار امانتــ نتوانست كشـيد… :(
65 قلب از تپش باز ايستاد
و قلب هايي به وسعت ايران به درد آمد :(
موضوع: "مَغـز نوِشتــ"
* آپشن: option—» گزينه
از سر کوچه صدایشان را می شنیدم
پر از هیجان و هیاهو
من خود را محکم تر در آغوش می گرفتم از شدت سرما
و آنها با دماغ هایی از سرما سرخ شده، پرهیجان تر بازی می کردند
و من حیرت زده محو تماشایشان
همیشه تعجب می کردم که چگونه این پسربچه های بازیگوش
در دمای زیر صفر درجه زمستان هم بی خیال لیگ فوتبال از نوع کوچه ای نمی شوند
و امروز در میان کوچه
در این سرمای سوزناک، مغز یخ زده ام جرقه ای زد
تنها چیزی که اینگونه انرژی زاست
تنها، زندگیست
و من انگشت حیرت به دهان
محو تماشای پسرکی که اندیشمندانه به توپِ سرگردان میان زمین خیره شده بود به مانند خیرگی نیوتون به سیب
و جهش جانانه اش به سوی زمین زندگی و جرقه یافتم یافتمش در ذهن
و دیرم نور امید را در چشمانش
که آمده بود به میدان، برای تلاش
تلاش برای به مقصد رسیدن
به مقصد رساندن
و در نهایت شیرینی برد :)
این پسرک های بازیگوش در میان زمین فوتبال؛ عجیب به مانند بزرگ مردان کوچکی هستند
که نه از زمین خوردن هراسی دارند
نه از خراشیده شدن دست و پا
و خستگی ناپذیر، ۹۰ دقیقه زندگی را طی می کنند پر امید
و ایمان دارند وقتی پا از کتانی های خاک آلود بیرون می کشند
دنیایی سراسر شادی و خوبی و زیبایی را پشت سر گذاشته اند
+ کودکان خود را از بازی محروم نکنیم
بازی برای آنها یک کلاس عملی از زندگیست
ایران #تسلیت :(
یادش بخیر
هروقت پای داستان های مادربزرگ می نشستم و سوال پیچش می کردم از گذشته برایم می گفت و من هم هربار دوباره همان ها را می پرسیدم
و او هرباربا لبخند نمکینش برایم خاطره تعریف می کرد
از زندگی درآن زمان
از فرزندانش
از کودکیشان
از سادگی زندگی ها
ازاینکه هر روز صبح زود از خانم خانه بیدار میشد و بعد از نماز صبح بساط تنور به راه می کرد
و نان می پخت برای اهل خانه
سماورها آن زمان زغالی بود
چای دم می کرد با طعم زندگی
شیر تازه از گاو می دوشید و می جوشاند برای صبحانه کودکان بازیگوش
سفره پارچه ای سفیدِ گلدار را پهن می کرد
نان های پخته و تنوری داغ را می آورد
چای خوشرنگ و خوش طعم
و لیوان های شیر گرم
همین ها هم می توانست اهل خانه را تا ناهار سیرِ سیر نگه دارد
و صبحاه ای پر از زندگی و هیاهوی کودکان :)
برایم می گفت که بعد از این چگونه باقی شیر میشد ماست و پنیر
و ماست در مشک پوستین میشد دوغ
و از دوغ، کره سفید و خوش طعم می گرفت برای صبحانه و عصرانه خانواده
می گفت که کارها تمام شده نشده، وقت درست کردن ناهار فرا می رسید
غذاهایی چون اشکنه، کوکو، سیب زمینی پخته، عدسی، پلو و…
مادربزرگ از زمین کشاورزی شان می گفت که قسمتی را برنج کاشته بودند برای مصرف خانواده
برنج محلی
و دام هایی که پرورش می دادند از گاو و گوسفند و مرغ
از شیر گاو
از گوشت گوسفند
و از مرغ و تخم مرغ هایش
از زمین گندمشان
از پدربزرگ می گفت و پسرانش که سرِ زمین به پدر کمک می کردند
او می گفت و می گفت و من هم با تمام ذوق سراپا گوش شده بودم
و یادم آمد باغ زردآلوی پدربزرگ را
که تابستان ها تفریح گاه خانواده بود
و فصل برداشت موقع شیطنت های ما برای بالا رفتن از درخت
و زردآلو خوردن
یادم آمد زردآلوهای چیده شده داخل سبدها را
که مقداری شان می آمد خانه
ما هسته هایشان را می گرفتیم دو تا یکی
یکی سهم ظرف دیگر میشد و یکی سهم شکم های شکموی ما
و ظرف های پر از زردآلوی شکافته شده، می رفت بالای پشت بام تا زردآلوها پهن شوند و دوش آفتاب بگیرند، تا بشوند برگه زردآلو (قیصی)
و در فصل سرد بشوند خوراکی دلپذیر شکموهایی چون ما
و طعم دهنده آبگوشت ها
صدای موذن که در مسجد اذان می گوید مرا از خاطراتم بیرون می کشد
حیف
پدربزرگ زمین گیر شده
فرزندانش هم هرکدام به کار دیگری مشغولند
نه دیگر باغ زردآلویی است
نه شالیزار برنجی
نه گاو و گوسفند و مرغ و خروسی
و نه حتی دیگر مادربزرگ شیرین زبان قصه گویی :(
نميدونم چه حكمتيه كه هميشه زير دوش آب، توي خودم غرق ميشم
آب هميشه واسم آرامش بخش بوده
و گذر زمان رو يادم ميره
اما اينبار
سر دوش شير حموم كه تا آخرين نفس مقاومت كرده بود در برابر فشار آب؛ با يهويي بالا رفتن فشارِ آب، تَقِي از جاش در رفت و خورد توي كله بنده :(
خوردن همانا
و شوك زده شدن من همانا
و يافتم يافتم همانا!
منتها خيلي قبل تر از من قوه جاذبه رو كشف كرده بودن…
قانون جاذبه باعث جذب اجسام ميشه
و قانون تكامل و رشد باعث جذب فشارهاي زندگي و سختي ها ميشه
فشارهايِ زندگي و سختي هاش، مثل فشارِ آب، به سمت آدم هجوم ميارن از همه طرفــ
اگه ما آدما خودمون رو مجهز به ايمان قوي و محكم نكنيم، سختي ها رو تحمل نمياريم و از مسير خارج ميشيم
ايمان كه شُل و وِل باشه مثل سردوش شيرِ حموم ما
از سرجاش در ميره و ما هم سختي ها رو تحمل نمياريم و به راحتي يه ليوان آب خوردن در برابرشون تسليم ميشيم
