حرف‌های نیش‌دار را بسان تیرِ از کمان رها شده به سمتت نشانه می‌گیرند

نگاه‌های تلخ و کجکی را بی‌مهابا نثار وجودت می‌کنند

رفتارهایِ زبان‌دار، تیشه به ریشه احساست می‌زند

گاهی ما آدم‌ها به طرز فجیعی بی‌رحم می‌شویم

بی‌رحم تر از شیطان به انسان

گاه آنقدر تلخ می‌شویم که یک من عسل هم دیگر کفاف نمی‌دهد

بی‌آنکه بدانیم ترک می‌زنیم بر شیشه دل دیگران

از خود شکافی عمیق به یادگار می‌گذاریم به وسعت تلخی و بی‌رحمی‌مان

بی‌فکر اینکه از ترک‌های دلشان قطره قطره مهربانی می‌چکد

می‌چکد و می‌چکد و ….

تمام

خالی می‌شود از مهربانی و پر می‌شود از بی رحمی

بی‌رحم بعدی بی‌رحمی‌اش را به مهربانی دیگر هدیه می‌دهد

چه سیه هدیه‌ای

ماه پاک و پاکی‌هاست

بیایید چسب زخم به یکدیگر هدیه دهیم

و مرحم باشیم بر ترکِ دلِ ترک برداشتگان

و افطاری مهربانی تزریق کنیم به وجود یکدیگر

+ خوب بودن به سادگی یک لبخند :)

به شیرینی یک بخشش